Iedereen is anders. Dit is een kracht van het menselijk ras. Maar in een gestandaardiseerd schoolsysteem wordt deze diversiteit een probleem. Kinderen die niet volgens hetzelfde tijdschema leren als alle anderen, worden gepathologiseerd, gediagnosticeerd met ‘stoornissen’ en verteld dat ze ‘speciale behoeften’ hebben. Het voelt vaak alsof het enige alternatief hiervoor is om te horen dat het hun schuld is, dat ze dom zijn of niet hard genoeg hun best doen. Neurodiversiteit is het idee dat hersenen anders zijn – en dat deze verschillen geen aandoeningen zijn.
Als we ervan uit zouden gaan dat iedereen anders is, dan zouden we het onderwijs heel anders moeten plannen. We zouden rekening moeten houden met diverse manieren van leren. Wanneer we dit doen, kunnen kinderen die worstelen op reguliere scholen gedijen, bevrijd worden van de noodzaak om zich aan te passen. Ze kunnen de ruimte en tijd krijgen om dingen te leren die ze moeilijker vinden, zonder vergelijkingen met anderen van dezelfde leeftijd. Wanneer dit gebeurt, wordt hun leervermogen ontketend en kunnen ze echt zichzelf zijn.
Daarom kunnen neurodiverse kinderen goed gedijen in een omgeving van zelfsturend leren of unschooling, zoals bij Orvita.
